PENGGUNAAN TULISAN JAWI

Tulisan Jawi bukan sahaja pernah menjadi tulisan utama di Semenanjung

Tanah Melayu, Singapura, Brunei Darussalam, Indonesia, Selatan Thai, tetapi

juga di Sri Lanka (bagi rumpun Melayu).

Sungguhpun pada mulanya Tulisan Jawi bercampur-aduk antara abjad

Arab dan askara Hindu seperti yang didapati pada prasasti yang ditemui di

Minye Tujuh Acheh yang bertarikh 1380 Masihi,10 tetapi selepas itu

digunakan abjad Jawi sepenuhnya.

Sejak wujudnya alat cetak, peranan tulisan Jawi semakin bertambah, di

mana ia digunakan pula oleh penerbit akhbar-akhbar, majalah-majalah, dan

penulis buku-buku dan risalah-risalah dalam bahasa Melayu. Sri Lanka, sejak

tahun 1869 Masihi lagi telah menerbitkan sebuah akhbar Melayu (Jawi) iaitu

Alamat Langkapuri.

Sejak itulah Tulisan Jawi digunakan secara menyeluruh bagi menulis kitabkitab

agama, karya-karya sastera, buku-buku, risalah-risalah dan juga prasasti,

termasuk juga surat-surat perjanjian dengan negara-negara luar. Pada zaman ini,

tulisan Jawi yang menggunakan abjad Arab terbukti kemampuannya menjadi

media ilmiah, peradaban, komunikasi, pentadbiran dan politik. la digunakan

dalam penulisan buku-buku ataupun kitab-kitab, akhbar-akhbar, majalahmajalah

yang diterbitkan, malah warta-warta kerajaan, perutusan-perutusan,

perjanjian-perjanjian dan pemasyhuran rasmi kerajaan juga adalah dalam tulisan

Jawi.

Oleh itu, sejak ia mula digunakan sehingga abad ke 20 Masihi, Bahasa

Melayu telah menghasilkan tidak kurang daripada 10,000 naskhah manuskrip

Jawi, termasuk teks-teks undang-undang tubuh kerajaan-kerajaan negeri

hingga kepada teks-teks 'Pemasyhuran Kemerdekaan Persekutuan Tanah

Melayu' pada 2 Ogos 1957. Jumlah itu belum termasuk 200 naskhah Melayu

di Sri Lanka, surat-surat yang berkaitan dengan pentadbiran Negeri-Negeri

Melayu Yang Tidak Bersekutu dan teks-teks Pentadbiran Inggeris di Sarawak.